Geplaatst op
Zoals alles wat met tandartsen te maken heeft, lijkt onder narcose gaan bij de tandarts in eerste instantie waarschijnlijk een beetje eng. We begrijpen die reactie. Als jouw tandarts je een narcosegeneesmiddel geeft voor een ingreep, betekent dit waarschijnlijk dat de ingreep ernstig is, toch? Je zou zelfs kunnen denken dat tandartsen alleen verdovende middelen gebruiken voor risicovolle of bijzonder ingewikkelde procedures.
Wij willen je graag laten zien waarom je angsten rond narcose bij de tandarts ongegrond zijn. Bij spanning kan de narcose tandarts juist helpen. Tandheelkundige verdoving is namelijk veilig, effectief, en behulpzaam. Tandartsen gebruiken het elke dag, voor allerlei verschillende procedures. Het is niet omdat je voor een tandheelkundige ingreep onder narcose moet zijn, dat er iets ernstig mis is met je tanden.
Plaatselijke verdoving
Tandartsen gebruiken lokale verdovingsmiddelen door deze rechtstreeks in het gebied te injecteren dat ze willen verdoven. Een plaatselijke verdoving deactiveert tijdelijk de zenuwen in een bepaald deel van de mond. Na toediening kunnen tandartsen in dat gebied verschillende ingrepen uitvoeren zonder dat de patiënt het voelt. Tandartsen injecteren lokale verdovingsmiddelen door middel van een dunne naald. De patiënt voelt zelden of nooit pijn van de prik van de naald die voor de injectie wordt gebruikt. In het ergste geval voelt de patiënt een korte, lichte druk op het punt waar de naald wordt ingebracht.
Lidocaïne is de meest gebruikte lokale verdovingsmiddel onder tandartsen, maar er zijn ook verschillende andere veel voorkomende varianten. Samen met de verdoving zelf, omvatten de injecties vaak een kleine hoeveelheid epinefrine (die uw lichaam reeds zelf in grote hoeveelheden aanmaakt) om de bloedvaten rond de injectieplaats te vernauwen en het verdovingswerk effectief te maken en van langere duur. Tandartsen gebruiken lokale verdoving voor tandheelkundige ingrepen die zonder deze verdoving pijnlijk zouden zijn, zoals wortelkanalen, extracties of vullingen.
Lachgas
Lachgas is een kleurloos, reukloos gas dat vaak wordt gebruikt om de angst bij patiënten tijdens tandheelkundige ingrepen te verminderen. Hoewel het technisch gezien geen verdovingsmiddel is, heeft het wel enkele pijnstillende eigenschappen. Het wordt “lachgas” genoemd vanwege de euforische toestand waarin de patiënt zich verkeerd bij het gebruiken. Tandartsen dienen het toe via een ademmasker dat over de neus van de patiënt past. De patiënt ademt een mengsel van de gassen in dat gewoonlijk ongeveer 30% lachgas en 70% zuurstof bevat. Het gas begint binnen enkele minuten te werken.
Lachgas brengt patiënten niet in slaap, maar heeft wel een effect op het zenuwstelsel. Het wordt voornamelijk gebruikt als een middel om angstige patiënten te helpen ontspannen, maar het heeft ook een aantal pijnstillende eigenschappen die de pijn onder controle houden. Lachgas wordt als betrouwbaar en veilig beschouwd omdat de effecten mild en gemakkelijk omkeerbaar zijn. Het is ideaal voor tandheelkundige ingrepen, omdat patiënten onder de invloed van lachgas gewoon bewust blijven en vragen kunnen beantwoorden. Tandartsen kunnen ook gemakkelijk de hoeveelheid lachgas controleren die aan de patiënt wordt toegediend. Tandartsen gebruiken lachgas in combinatie met, niet in plaats van plaatselijke verdovingsmiddelen.
Conclusie
Procedures zoals vullingen, kronen en wortelkanalen bestaan uit het boren in een tand om vergaan van de tand tegen te gaan. In het geval van wortelkanalen moeten tandartsen zelfs ontstoken of zieke pulp en zenuwen verwijderen. Gelukkig kunnen tandartsen met verdovingsmiddelen deze procedures veilig en effectief uitvoeren in de gecontroleerde omgeving van de tandartspraktijk, terwijl de patiënt’s lichaam niet weet dat dit gebeurt.
Zonder verdoving zouden veel tandheelkundige ingrepen vrij pijnlijk zijn, ook al zouden ze perfect worden uitgevoerd. Dus daarom is bang zijn voor een operatie met verdovingsmiddelen niet eng, maar verantwoord.